Bewoners
Wie: Aurore le Léannec (35, interieurontwerpster, www.au50bis.fr), Clément (naam en leeftijd volgen, cctv installateur) en babyzoon Charlie
Wat: voormalige garage, 85 m²
Waar: Bordeaux, sinds 2012
Woonsmaak: 'Ik houd van de mix: van oud en modern, van stijlen, van materialen'
Bijzonder: de spannende combinatie van authentieke elementen, moderne meubels en zwart als accentkleur
“De parterre is tot onder straatniveau uitgegraven, via een trapje komen we in de tuin”
Stomverbaasd
Twee kale ruimtes en een verwilderde tuin. Meer was het niet wat Aurore en haar man Clément aantroffen bij de bezichtiging van een voormalige garage. O ja, de plankenvloer van de bovenbuurvrouw, want hier en daar is het plafond naar beneden komen zeilen. 'Waar nu onze woonkamer is, zagen we de restanten van een paardenbox, een overblijfsel uit de tijd dat hier een banque de poste was gevestigd, in de negentiende eeuw. Er zat zelfs hooi in de korf! En dat in hartje Bordeaux, ik was stomverbaasd.' De garage staat al een hele tijd te koop, maar in tegenstelling tot eerdere belangstellenden laten Aurore en Clément zich niet afschrikken door de abominabele conditie ervan. Aurore: 'Au contraire! Alles moest worden gedaan, en dat gaf ons juist de vrijheid om het helemaal aan te pakken zoals we wilden. De plannen rolden zó van tafel!'
woonidee
Handig: geen losse kastjes, maar een ferm blok waarin uitneembare opbergers zijn verborgen.
Hup, de grond in
Een timmerman wordt ingehuurd om nieuwe kozijnen te maken, en een stukadoor voor een strakke afwerking van de wanden. Alle overige werk doet Clément zelf, met de hulp van zijn vader. Iedere vrije minuut wordt in het huis gestoken, tot de garage een jaar later is omgetoverd tot een comfortabele stadswoning. In de ruimte aan de straatkant, 35 vierkante meter groot, zijn een garage, wasruimte en de keuken gebouwd. De keuken staat in een open verbinding met de tweede ruimte, van 25 vierkante meter. Hier zijn nu de eet- en de zithoek, grenzend aan de kleine tuin. De twee slaapkamers, badkamer, een garderoberuimte en kleine werkplek zijn gerealiseerd op een mezzanine. Aurore: 'We hebben ons best gedaan om alle aanpassingen af te stemmen op Cléments lengte. Daarbij stuitten we op een flink probleem: het oorspronkelijke pand was vier meter hoog, maar wij hadden vierenhalve meter nodig om een mezzanine te bouwen waar ook Clément zich rechtop kon voortbewegen! Om maar zoveel mogelijk centimeters te winnen, zijn we de diepte ingegaan: we hebben de grondvloer verlaagd. Het huis ligt nu een paar stappen onder straatniveau.' De mezzanine is gebouwd boven de garage en keuken en loopt strategisch door tot boven de eethoek. Het lage plafond geeft een intieme sfeer rondom de eettafel, terwijl de kleine zithoek ernaast juist optimaal profiteert van de drastische afgraving: de nieuwe hoogte zorgt hier voor het lekkere ruimtelijk gevoel van een moderne loft.
Herhaling geeft rust en ruimte
Tijdens de verbouwing zijn de werkmannen op een aantal prettige verrassingen gestuit, zoals oude straatkeien en balken. Die maken nu deel uit van het interieur, waarin op diverse plekken ook de oude stenen muren in zicht zijn gelaten, 'als hommage aan de historie van dit huis'. Ze geven het kleine huis een krachtige uitstraling en vormen een stoer contrast met de glad gestuukte en friswit geverfde wanden. Hun zandkleur komt vrijwel overeen met de warme tint van de massief eiken vloer die zowel op de parterre als op de mezzanine is gelegd. 'Zo trokken we de verdiepingen mooi bij elkaar', verklaart Aurore. 'Bovendien: met verschillende vloeren oogt een huis kleiner.' Herhaling geeft rust en ruimte, vindt de interieurontwerpster, en dus komt het eiken ook op andere plekken terug: het aanrechtblad is ervan gemaakt, de traptreden, het computerblad, en de klepzitting van een lange bank langs de wand, een multifunctioneel meubel dat dient als zitplek, opbergkist én camouflage van lelijke leidingen. Een slim ontwerp van manlief, die behalve bekwaam in verbouwen ook handig is als meubelmaker. Zo tekende hij ook voor de koffietafel, gemaakt van een pallet, een oude schuurdeur en bouwmarktwielen, en de eettafel, een houten plaat op vintage bistro poten.
LEES OOK
Woonidee: zó accentueer je de geschiedenis van een huis
Obsessie voor kleur
Wit en de natuurlijke tinten van hout en steen vormen het basis kleurenpalet in huis, met stevig zwart en antraciet als eigentijds accent. Andere kleuren duiken op in meubels en accessoires, maar kunnen ook zo weer verdwijnen. Want Aurore heeft een 'obsessie voor kleur' en is grootverbruiker van spuitverf, waarmee ze een meubel of accessoire in een handomdraai voorziet van een nieuwe look. 'Mijn huis is mijn speeltuin, ik vind het leuk om te experimenteren. Clément heeft me carte blanche gegeven voor de inrichting; we hebben dezelfde smaak, dus hij weet dat het hier geen meisjeshuis wordt.' De Française is niet op één stijl vast te pinnen: 'Ik houd van de mix: van oud en modern, van materialen en structuren – zacht naast ruw, grof naast fijn. De mix van stijlen: Scandinavisch, minimalisme, industrieel, bohemien. Dat alles samenbrengen tot een harmonieus geheel, vind ik het leukste dat er is.'
woonidee
Laat zien die leuke kaarten en mooie foto's: breng ze bij elkaar (en wissel naar hartenlust) in een XL kaartenrek. Speur ernaar op Marktplaats!
Speuren op Etsy
Het robuuste karakter van het oude pand inspireerde Aurora tot industriële elementen als ijzeren Tolix krukken, metalen wandlampen en een fantastische vondst: een gietijzeren wenteltrap, dé eyecatcher in de leefruimte. Ze verzachtte de metallook met lichte tinten, delicate stoffen en meer poëtische objecten zoals hanglamp Maskros van Ikea. Het Zweedse woonwarenhuis, Vitra, de kringloop en rommelmarkt behoren tot haar favoriete shopping-adressen, hoewel ze sinds de geboorte van zoon Charlie weinig tijd meer heeft om over vlooienmarkten te struinen. Dat doet ze nu op internet. 'Ik houd erg van handgemaakt werk, en vind dat vaak op sites als Etsy. Op deze manier weet ik dingen in huis te halen die niet iedereen heeft.' Twee jaar na de verbouwing voelt de getransformeerde garage 'als een warme cocon', lacht Aurore. 'Niet te groot, niet te klein, knus en toch open. En dan midden in de stad, maar dankzij de tuin toch verwijderd van het stadse geruis. We hadden geen betere plek kunnen vinden.'
“Kleine Charlie vertrekt naar dromenland in een wiegje uit de familie”