Het was maart dit jaar dat ik het postzegelformaat tuintje van mijn ouders (4x4m2) ontwierp. Na alles wat ik uit de boeken leerde, werd het tijd om eens een echte border in te richten. Ik koos vooral vaste planten.
Eerlijk gezegd ben ik nu, een half jaar verder, teleurgesteld in de helft van de beplanting. Niet in het groeitempo, want binnen de kortste keren was de tuin 'af', maar in het feit dat de meeste soorten amper een maand bloeien. Vooral in de lente was het een kale boel. Zonde in zo'n kleine tuin!
Gelukkig bleken latere soorten juist wél de moeite waard. Zoals ijzerhard (Verbena bonariensis). Hij bloeit al vanaf juni met wel honderden schermen en gaat vandaag de dag nog onvermoeibaar door. Een andere verrassing was herfstanemoon Anemone 'Honorine Jobert', ook al bijna twee maanden in bloei en er is nog geen speurtje van aftakeling te zien. Tot slot vetkruid Sedum spectabile 'Herbstfreude': hij begon een kleine maand geleden te kleuren en heeft zo te zien nog een hele metamorfose voor de boeg. Ook die mag blijven!
Volgend jaar wil ik de borders flink op de schop nemen en ben ik actief op zoek naar dankbare soorten die het kale voorjaar helpen overbruggen. Iemand tips?
