Praten met bloggers Judith en Theo-Bert
De ontmoeting van bloggers Judith de Graaf (JOELIX.com) en Theo-Bert Pot (The Nice Stuff Collector) leverde heel wat mooie verhalen, interessante ervaringen en vrolijke momenten op. Daarom hier een uitgebreid verslag van het gesprek tussen deze twee Meet the blogers award-winnende bloggers.
1 Het begin
Judith: ‘Toen ik elf jaar geleden begon met bloggen, was dat vooral om een verzamelplaats te creëren voor alle coole dingen die ik zag op internet. Niet alleen voor mezelf, maar juist om te delen met anderen. Toen liet ik vooral dingen van anderen zien. Op een gegeven moment ging dat fout, mijn site werd opgegeten door Chinese hackers en toen moest ik opnieuw beginnen. Daaruit ontstond mijn huidige blog, waar eigen content op staat. En later heb ik Instagram ontdekt, waar ik nu behoorlijk actief op ben. En jij Theo-Bert?’
Theo-Bert: ‘Bij mij ging het juist andersom. Ik was al actief op Instagram – ik postte van alles en nog wat, voor vrienden en bekenden. Maar toen mijn huis als binnenkijker in vtwonen stond, kreeg ik zo veel positieve reacties dat ik steeds actiever werd met mijn huis, stylen, verven … Zo is het idee ontstaan dat ik dat ook kon fotograferen en delen. Mijn Instagram kreeg een duidelijke lijn; het ging sindsdien alleen nog over mijn huis. En dat werkte goed, het aantal volgers groeide gestaag en ik kreeg steeds meer reacties. Toen ik merkte dat ik moest kiezen wat ik wel en niet op Instagram zet, kwam een eigen blog in beeld; daarop plaats ik interviews, maar kan ik ook meer laten zien dan op Instagram, het hoeft niet alleen over mijn eigen huis te gaan.’
Het sociale van social media
Theo-Bert: ‘De reacties van volgers geven het werk dat je post op social media een heel fijne dimensie. Het idee dat ik inspiratie geef, en zelf haal ik ook inspiratie uit andere Instagram-foto’s.’
Judith: ‘Ik word blij van de mensen die ik erdoor ontmoet. Die had ik anders nooit leren kennen. Je komt in contact met mensen die niet je buren zijn, die je niet ontmoet via je werk … En ik kom op plekken waar ik anders niet zou zijn geweest.’
Theo-Bert: ‘Er gaat een wereld voor me open. Dat kan door een samenwerking zijn, maar ik heb nu ook ineens ‘collega’s’, een gesprek als dit en ook contact met volgers.’
Judith: ‘Heb je dan ook dat mensen je herkennen?’
Theo: ‘Ja, vorige week nog. Ik zat met een illustrator aan tafel, klopt er ineens iemand op het raam en vraagt: ‘is dit het vtwonen-huis?’ Ik zeg: ‘ja, we hebben erin gestaan.’ Ze vond de kleuren zo mooi en wilde het huis graag zien. Dat vind ik grappig en natuurlijk mag ze dan even kijken.’
Social media als werk
Judith: ‘Ik vind het lastig dat ik soms tijd te kort kom om iets te posten of om het op het juiste moment online te zetten. Soms baal ik echt; dan heb ik iets in mijn hoofd maar gewoon de tijd niet om het uit te voeren. Of het licht is niet goed genoeg om te fotograferen. Maar verder is het vooral leuk!’
Theo-Bert: ‘Soms baal ik een beetje de tijdsdruk. Zeker als je een samenwerking hebt, dan spreek je af wanneer je een bericht post. Maar ik heb er vooral plezier van. En ik ben er toch minder druk mee dan jij, Judith. Ik heb niet zoveel boekpresentaties, lezingen en dat soort dingen. Ik heb laatst mijn eerste lezing gehad – vond ik een hele belevenis, als starter. Dat smaakt naar meer.’
Nieuwe ontwikkelingen
Judith: ‘Van welke media ik het meest gebruikmaak, verandert met de technologische ontwikkelingen. Nu vind ik Instagram Stories leuk; het voelt echter, met bewegend beeld, je hoort geluiden, een gesproken verslag. En dan al die verschillende beelden achter elkaar, het een nog mooier dan het andere. Soms is het bijna nog beter dan een feed.’
Theo-Bert: ‘Ik vind dat ook een mooie aanvulling. Maar Instagram is sowieso mijn basis. Daar is alles mee begonnen.’
Judith: ‘Ik vind Instagram het leukste: het is het meest interactief, ik stuur veel private messages, kan er met mensen kletsen. Het is een fijne manier om contact te hebben en te houden met elkaar. Je hoeft niet in te loggen of een comment achter te laten. Het is snel en mensen kunnen de andere comments zien. Citeren, doorklikken, dat gaat allemaal gemakkelijk.’
2 Sharing
Elk platform zijn eigen onderwerp
Judith: ‘Een duidelijke onderwerpkeuze werkt het beste. Ook zelf volg ik op Instagram vooral feeds die niet te rommelig zijn; hoewel het ook niet perfect hoeft te zijn. Ik vind het ook wel weer leuk om gekke dingen te zien, het verhaal erachter te horen. Dat voelt dan ‘echt’. Maar als ik weet dat iets niet past bij mijn volgers, deel ik het niet. De volgers volgen je om een bepaalde inhoud; onderwerpen die daarbuiten vallen, komen er niet door. Hoewel ik die soms wel zou willen delen. Hoe ervaar jij dat Theo-Bert?’
Theo-Bert: ‘Ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb het natuurlijk vooral over mijn huis op Instagram en daar moet elke post bij passen. Daarop krijg ik ook de meeste respons van de volgers. Sommige onderwerpen passen wel op mijn blog, daar kan het wat breder. Maar ik ben ook fan van Insta-Stories; daar heb ik de ruimte om wat anders te laten zien, daar kan ik afwijken, daar gaat het niet om het perfecte beeld, maar om mijn dagelijkse ding: een
restaurant, een reis, de tuin, waar iets in bloei staat …’
Judith: ‘Verder maak ik duidelijk onderscheid tussen wat ik plaats op mijn persoonlijke blog en Instagram en wat er op Urban Jungle Bloggers (UJB) komt. Op mijn eigen blog staat alleen maar eigen content. Op UJB staat ook content van anderen; die blog vul ik ook niet alleen. Dat is een heel ander project. Ook in mijn hoofd is dat strikt gescheiden. Op mijn eigen blog kan ik helemaal doen wat ik wil. Met UJB doen we veel meer collaboraties en projecten.’
Bezoekers en fans
Theo-Bert: ‘De reacties van mijn volgers maken me blij. Dat contact is zo fijn, dat ik vorig jaar een Instagram-lunch bij mij thuis heb georganiseerd. Had ik zes volgers op bezoek. Ik zou graag een B&B hebben, daarom vond ik deze lunch leuk om te doen. En dat we nu een keer live contact hadden, gaf me een bijzonder gevoel. Ik kan me voorstellen dat ik dat nog een keer doe.’
Judith: ‘Ik houd ook van de interactie met mijn volgers. Maar ik heb ook bloggersvriendinnen, die net als ik een blog hebben. We zijn eigenlijk collega-vriendinnen.’
Theo-Bert: ‘Ik krijg vaak vragen, bijvoorbeeld over de kleuren die ik gebruik in huis. Als ik hoor dat ze die gebruiken in hun eigen huis, vraag ik ook altijd om een foto van het resultaat.’
Judith: ‘Ik reageer wel altijd op volgers. Soms lukt dat niet met een comment, maar daar zijn de hartjes fijn voor! En als mensen een vraag stellen, antwoord ik altijd.’
Theo-Bert: ‘Ik vind het bijzonder om mee te maken dat mensen die me helemaal niet kennen, de moeite nemen om mijn foto te liken en soms ook nog te reageren. Dat waardeer ik en dat geeft me ook de lol hierin. De interactie, toegankelijkheid en het delen zijn voor mij belangrijk.’
3 Inspiring
Inspiratiebronnen
Theo-Bert: ‘Nu ik langer in het bloggerswereldje zit, ontmoet ik steeds meer bloggers. Ik vind het fijn om inspiratie met hen te delen. Ik ben nieuwsgierig hoe mensen uit passie iets creëren. Zelf ben ik constant op zoek naar hoe ik mijn huis kan veranderen, een klein geluksmoment kan creëren en dat deel ik graag. Mensen die daar ook mee bezig zijn, interview ik graag voor mijn blog. En dat zijn echt niet alleen professionals. Het gaat me om hun passie. En die wil ik laten zien.’
Judith: ‘Het is altijd leuk om te zien wat anderen doen op social media. Maar ik haal ook veel inspiratie uit de werkplaatsen en fabriekjes die ik bezoek en de mensen die daar werken.’
Elke dag een nieuwe post
Theo-Bert: ‘Ik ben druk bezig om mijn blog en Instagram fris houden door regelmatig nieuwe foto’s en posts te plaatsen. Ik neem aan jij ook?’
Judith: ‘Nee, ik heb dat juist een beetje losgelaten. Het werd gewoon te veel om constant updates te plaatsen. Ik postte eerst vier à vijf keer per week, maar dat lukt me niet meer. Ik werk op meerdere kanalen. Dus ik ben wel elke dag online. Mijn blog is alleen wat minder geworden. Ik heb niet meer het dwingende gevoel dat het moet.’
Voorbeelden op social media
Theo-Bert: ‘Voor mij is Will Taylor (Instagram: @brightbazaar) een voorbeeld. Hij zit in New York, heeft ook een boek geschreven …’
Judith: ‘Ja, die ken ik ook!’
Theo-Bert: ‘Die heeft prachtige foto’s … en hij is zelf veel in beeld. Ook maakt hij filmpjes met een drone. Dat vind ik inspirerend.’
4 Meeting
Bijzondere ontmoetingen
Judith: ‘Ik heb zoveel bijzondere ontmoetingen gehad. Zoals Igor met wie ik Urban Jungle Bloggers ben begonnen. Maar ook heb ik via mijn blog mensen leren kennen met wie ik een Mastermind-groep heb opgericht. Daarin praten we met elkaar over werk en werkmethodes. Dat is een cool concept en het werkt verrijkend. We zien elkaar ook altijd live, alleen dat al is fijn. We hebben dezelfde problemen en uitdagingen. We helpen elkaar met onze ervaringen.’
Theo-Bert: ‘Nu ik wat langer bezig ben, kom ik steeds meer bloggers tegen. Je hebt een passie die je met elkaar deelt, maar er zijn ook dingen die voor mij totaal nieuw zijn. Daar leer ik veel van. Daar hoort het maken van dit Blogazine ook bij. Maar ik kom net kijken, er is dus veel nieuw voor mij.’
Verlanglijstje voor ontmoetingen
Theo-Bert: ‘Het collectors-deel van mijn blog wil ik graag uitbreiden. Ik zou meer naar mensen toe willen gaan die uit hun passie iets creëren, zoals ontwerpers, illustratoren en kunstenaars. Als ik bijvoorbeeld in Parijs ben, ga ik jou natuurlijk bellen, Judith. Ik zou van onze ontmoeting een verhaal willen maken. En zo zijn er ook ontwerpers die ik leuk vind en graag zou spreken, startend of ervaren, dat maakt me niet uit. Met zulke interviews wil ik bekender worden. Ik wil de verhalen vertellen over hun werk.’
Judith: ‘Op mijn lijstje staat een bijzondere tuin- en plantenarchitect uit Amerika wiens werk ik zou willen zien en die ik ook wil ontmoeten, Steve Martino (stevemartino.net). Hij maakt coole, fantastische, jaloersmakend mooie, grafische tuinen. Voor het boek van UJB hebben Igor en ik meerdere mensen bezocht. Dat vind ik sowieso leuk, mensen met een verhaal spreken. Dat zou ik meer willen doen. Sowieso meer reizen, meer zien, meer mensen ontmoeten …’
Theo-Bert: ‘Daar zijn we het wel over eens.’
5 Learning
Van fotograferen tot regelen: bloggen is leerzaam
Judith: ‘Van bloggen leer je van alles. Praktische dingen, technische dingen.’
Theo-Bert: ‘Ik heb vooral leren fotograferen, denk ik. Ik heb een fascinatie voor woonbladen en –boeken. Hoe krijg je het mooi gefotografeerd … Dat heb ik mezelf eigen gemaakt door het te doen. En ik heb geleerd dat je op een andere manier content kunt maken, zodat het niet overkomt als advertentie, terwijl het dat soms wel kan zijn.’
Judith: ‘Ik heb ook leren fotograferen. En ik weet nu hoe ik het moet aanpakken als ik iets wil. Als ik een plan heb, ik wil ergens overnachten of iets doen, dan werk ik dat goed en duidelijk uit. Als je je plan duidelijk brengt, lukt het beter om iets voor elkaar te krijgen. Dan weet degene aan wie je het vraagt, wat hij kan verwachten. Dat geldt omgekeerd trouwens ook – hoe duidelijker je vraag aan mij, hoe makkelijker het samenwerken is.’
Werk en samenwerkingen door social media
Judith: ‘Mijn belangrijkste samenwerking op dit moment is die met Igor voor Urban Jungle Bloggers. De community groeit. Maar ook via mijn persoonlijke blog ontstaan samenwerkingen – hoewel die meestal wat kleiner zijn, het gaat dan vooral om producten en reizen. Of mensen komen voor mijn grafische werk, een huisstijl, of fotografie en het bijhouden van social media. Ik zie mijn blog ook als een portfolio.’
Theo-Bert: ‘Dat soort verzoeken krijg ik ook. Hoewel mijn blog en Instagram niet over mijn grafische werk gaan, vragen mensen er toch naar. Ik denk door het gevoel dat die uitstralen. Verder vragen mensen me hoe ze met hun bedrijf op social media aan de slag kunnen. En of dat weer te vertalen is naar een huisstijl. Daar plukt ook de studio (Theo-Bert is mede-eigenaar van een grafische studio, red.) de vruchten van. Zo kan ik mijn liefde voor het grafische en het interieur combineren.’
Judith: ‘Dan komt er ook werk naar je toe dat echt bij je past. Want mensen kiezen voor jouw sfeer.’
En fijne uitnodigingen
Judith: ‘Soms zijn samenwerkingen cadeautjes! Zo heb ik afgelopen jaar twee bijzondere reizen gemaakt. Ik was een week in Helsinki. Het was een vrije reis: er was van alles voor me geregeld om te doen en te gaan zien, maar niets was verplicht, ik kon zelf kiezen wat ik deed. Afgesproken was dat ik een paar outings en wat posts met een hashtag erbij zou doen, dat was alles. Ook ben ik een week in Spanje geweest tijdens de Sunny Design Days. Het was een trip van de Spaanse Design Association om Spaans design te promoten. Ik bezocht met een groep bloggers en journalisten Barcelona, Valencia en Madrid. Daar logeerden we in geweldige hotels en aten op de meest fantastische plekken. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat was er een programma, het was nogal druk. Maar we kwamen op plekken waar je niet zomaar komt en bezochten bijzondere fabrieken en fantastische merken. Ook familiebedrijven, sommige behoorlijk groot die internationaal actief zijn, waar we werden ontvangen als familie. In Spanje zijn mensen nogal gericht op familie en wij hoorden daar even bij. We kregen fantastische diners in de tuin, geweldig aangekleed; was een heel bijzondere week.’
Theo-Bert: ‘Mijn leukste samenwerking was met Droog Design in Amsterdam. Ik mocht een weekend logeren in hun penthouse in de Staalstraat in Amsterdam. Het was mijn eerste samenwerking ‘buitenshuis’. Ik werd helemaal vrij gehouden; er waren geen verplichtingen, ik mocht fotograferen wat ik wilde, laten zien wat ik wilde. En daardoor werd het toch heel erg van mij. En dat merkte ik ook aan de likes – het aantal week niet af van wat ik gewoonlijk krijg. Maar zo’n trip als jij Judith, dat wil ik ook wel.’
Judith: ‘Toen ik begon met bloggen wist ik ook niet dat dit kon. Maar dat komt dan op je pad. Dus Theo-Bert, wacht maar af!’
Bloopers …
Theo-Bert: ‘Er zitten weleens taalfouten in mijn posts.’
Judith: ‘Mijn website heeft weleens plat gelegen omdat de campagne die bij een post van mij hoorde iets grootser uitpakte dan ik had verwacht. Bleek er ineens een link te staan op een paar grote Amerikaanse sites en kwamen 50.000 mensen tegelijk naar mijn website, waardoor die crashte. Wel kreeg ik leuke reacties op mijn post, dus was het uiteindelijk toch een succes.’
Theo-Bert: ‘Dat gaat bij mij toch anders. Ik heb weleens een hele wand, met ornamenten, in mijn huis geschilderd voor een foto, wat er op niet uitzag. Moest alles over.’
Judith: ‘Zoiets had ik met planten. Ik had ze al even staan, maar op het moment dat ik foto’s wilde maken, waren ze uitgebloeid. Terwijl het om die bloemen ging. Dat werd bloemen aan elkaar lijmen en fotoshoppen.’
… en successen
Theo-Bert: ‘Mijn grootste succes is dat de volgers blijven komen en reageren. Dat maakt me blij!’
Judith: ‘Het boek dat ik heb gemaakt met Urban Jungle Bloggers beschouw ik als mijn grootste succes tot nu toe.’
Toekomstplannen
Judith: ‘Ik vind het interessant dat mensen steeds meer zelf in beeld komen of te horen zijn op blogs en Instagram. Daar ben ik nu een beetje mee bezig, maar dat is nog zoeken. Mensen reageren daar goed op. Dat heb ik al een beetje meegemaakt toen ik met Urban Jungle Bloggers live ben gegaan op Maison et Objet in Paris afgelopen januari. Zo cool! Daar kreeg ik zo’n kick van. Over de beurs lopen met je telefoon en dan vertellen wat je ziet. Mensen reageren dan ook heel direct, met vragen als: wat zie je daar, welke stand is dat? Dat is nog directer.’
Theo-Bert: ‘Ik voel wel een beetje een drempel. Mijn eigen stem horen, wat ik moet vertellen … Maar wel een leuke tip. Ga ik ook over nadenken. En ik vond het geven van een lezing leuk, dat wil ik meer gaan doen. Hoewel zo’n trip naar Spanje wil ik ook wel … Nieuwe dingen leren vind ik altijd leuk. Mijn volgende uitdaging is nu dat sommige volgers vragen of ik mijn posts ook in het Engels kan gaan doen – ik schrijf nog alleen in het Nederlands.’
Judith: ‘Voor mij misschien een tweede boek, maar verder kijk ik graag nog meer achter de schermen, om te zien hoe dingen worden gemaakt, meubels, allerlei producten. Ik ben nogal nieuwsgierig. En ik wil zelf meer projecten bedenken en dan ook zelf maken.’