bloggers

Een hoekje plukgeluk: bloemen kweken in elke tuin

 
beeld vtwonen
 
Leestijd 3 minuten

Van het kleurgeweld van een bos zomerbloemen krijgt onze tuinblogger Kristel Engelen meteen zin om een eigen pluktuin te beginnen. Gelukkig kun je dat zelfs creëren zonder gezegend te zijn met een hele lap grond!

Lees verder onder de advertentie

Bloemen in emmers

Het kwam door het boek van Silvia Dekker 'Bloemen uit de tuin' dat ik zo enthousiast werd over een eigen pluktuin. En misschien speelde het in quarantaine zitten van de afgelopen weken ook wel mee. Je zit toch hele dagen thuis en daar probeer je het beste van te maken. Ik besloot Silvia te vragen of ik op mijn minuscule stukje grond ook een pluktuin kan beginnen. "Om een pluktuin te beginnen heb je niet veel nodig", klonk het verlossende antwoord. "Je kunt zelfs bloemen zaaien in potten of zinken emmers. Het ziet er leuk uit en als je het voor het eerst doet is dat vaak het makkelijkst."

Meteen zaaien

Het duurt zeker nog tot juli voordat je de eerste bloemen kunt plukken, maar als ik iets in de afgelopen jaren heb geleerd is het wel dat tuinieren vooruitzien is. Nu zaaien betekent straks oogsten. Dus wie deze zomer een pluktuin wil, moet nu aan de bak. "Je kunt bijvoorbeeld binnen voorzaaien in een kweekbak met deksel", vervolgt Silvia. "De jonge plantjes zet je over naar een groter potje, om ze vervolgens naar je tuin te verplanten. Je kunt ook direct in de tuin zaaien, maar dat is vaak lastiger omdat er dan tegelijkertijd onkruid opkomt. En let op, want veel eenjarige planten – wat de meeste plukbloemen zijn – kunnen pas na half mei de tuin in, als er geen kans op vorst meer is."

beeld vtwonen
beeld vtwonen
Lees verder onder de advertentie

Makkelijke bloemsoorten

Omdat het bij een eerste pluktuin nog veelal op beginnersgeluk aankomt, is het verstandig om te beginnen met soorten waarbij het haast niet mis kan gaan. Bloemen die snel ontkiemen en het ook goed doen als de omstandigheden wat minder ideaal zijn. Cosmea, zinnia, eenjarig duifkruid en Oost-Indische kers zijn kleurrijk en makkelijk om mee te beginnen. Ook is het erg leuk om dahlia's zelf te zaaien. Ze bloeien al na een paar maanden en ze maken een knol die je kunt bewaren in de winter om het jaar erna weer opnieuw te planten. "Als je gevorderd bent in het zelf kweken kun je op deze manier twaalf maanden per jaar bloemen uit de tuin plukken."

En, is een pluktuin veel werk?

Bij een succesvolle pluktuin draait het om timing en weten wat je bloemen nodig hebben. "Bij het kweken van bloemen is het belangrijk dat de planten vanaf het begin op tijd water krijgen. Meestal is dat iedere dag en dan het liefst in de avond – vooral bij planten in potten. Vanaf het moment dat de bloemen in de tuin staan mag je ze ook nog één keer in de week plantaardige biologische mest geven. Tot aan de herfst."

beeld vtwonen
beeld vtwonen
Lees verder onder de advertentie

Nog makkelijker: vaste snijbloemen

Wie geen zin heeft in het jaarlijks opkweken van eenjarigen, kan ook vaste planten aanschaffen die geschikt zijn als snijbloemen. Mijn interesse is gewekt… In Silvia's boek staat een hele lijst met soorten die jaar in, jaar uit in je tuin blijven staan. Zoals nagelkruid Geum 'Totally Tangerine', die schitterende zalm-/oranjekleurige bloemen heeft. Of spoorbloem (Centranthus ruber), een mooie en luchtige toevoeging voor in boeketten. Toorts Verbascum 'Southern Charm' heeft in een vaas eigenlijk geen andere bloemen meer nodig.

Op mijn postzegel van een tuintje heb ik misschien niet genoeg ruimte om hele boeketen van de plukken, maar wel om het moois van de bloemist mee aan te vullen.

Kristel Engelen

beeld vtwonen
Lees verder onder de advertentie

Beukennootjes rapen en sprinkhanen vangen in het hoge gras; de liefde voor groen zat er al vroeg in bij Kristel Engelen. Voor haar werk als groenjournalist is ze altijd op de hoogte van de laatste groentrends, waarvan ze de highlights deelt met vtwonen lezers. Ook thuis experimenteert ze erop los: haar vensterbank is een laboratorium van stekken en snijbloemen (en kinderknutsels).

Bron: Tekst Kristel Engelen | Fotografie Silvia Dekker