De woonzonden van kunstenaar Casper Faassen
Zijn hunkering naar kunst is zo groot, dat er niet eens genoeg muren zijn ten huize Faassen om zijn collectie op te hangen. Met als gevolg dat er geregeld werken achter de zetel of wasmachine belanden. Maar ze wegdoen is geen optie. ‘Zelfs mislukte kunstwerken van mezelf bewaar ik, omdat ik denk daar nog iets van te kunnen leren.’
IJdelheid
‘Trots ben ik op ons huis. We zijn erin geslaagd een mooie mix te creëren van zachte, natuurlijke materialen met design en stoere details. Ik houd van contrasten, in mijn werk, maar ook in een interieur. Schoonheid en vergankelijkheid, oud en nieuw, warm en strak. Zoals onze oud gemaakte betonnen vloer bedekt met warme tapijten. Of de kaal geschraapte trap met een rode loper. Of het witte ‘kader’ dat het keuken- en eetgedeelte markeert met daarboven een blauw stalen blok tegen een oude stenen muur. Ik word blij van panden waarin je de jaren kan zien. Maar die oudheid moet hem wat mij betreft niet zitten in de spullen die in een huis staan, maar in de architectuur. IJdelheid in de zin van dat er overal kunstwerken van mij te zien zouden zijn thuis, ken ik niet. Ik heb er eerder moeite mee omdat ik het proces te goed ken en dus niet objectief naar een werk kan kijken. Er hangt trouwens wel af en toe een werk van mij boven de bank. Behalve het feit dat Kristien het gelukkig mooi vindt wat ik maak, kan ik op die manier ook ‘testen’ of een werk doet wat het moet doen.’
Luiheid
‘Ik ben heel goed in lui zijn. Thuis althans. En die luiheid vertaalt zich in languit op de bank liggen of in bad gaan. In bad, met de lichten uit en de muziek aan, kan ik mezelf even uit zetten. Ik zou nog wel een daybed of chaise longue in de uitbouw willen zetten om ook daar af en toe onderuit te gaan maar daar zijn we het nog niet over eens. Als vader neem ik mijn verantwoordelijk, maar verder, en ik schaam me ervoor dit te moeten toegeven, doe ik vrij weinig, of beter gezegd niets in huis. Mijn moeder zal deze bekentenis beamen. Ze heeft al jaren medelijden met Kristien. Gelukkig is er Monica, onze hulp in de huishouding, waardoor niet alles op Kristiens bordje komt. Mijn manier van werken op het atelier is ook chaotisch. Ik laat dingen direct op de grond vallen als ik ze niet meer nodig heb, maar gelukkig heeft Monica zich ook daar als mijn assistente onmisbaar gemaakt. Hoewel ik prima functioneer in chaos, vind ik het stiekem toch erg prettig wanneer zij structuur aanbrengt. Leuk onderwerp hoor, luiheid… Klussen in en om het huis? Een lampje ophangen of de heg knippen lukt nog. Na enige aansporing, dat dan weer wel.’
Lust
‘Bij lust denk ik onder andere aan een rijkelijk gevulde tafel met eten en wijn in overvloed. Lust, en tegelijkertijd rust, staat ook voor onze slaapkamer die voorzien is van een heerlijk bad en een stoomcabine douche waar we met zijn vieren in kunnen. Iets wat we dan ook bijna iedere avond doen voordat de meiden naar bed gaan.’
Waar kennen we Casper Faassen (42) van?
BEROEP‘Kunstenaar. Ik leef er nu 17 jaar van, maar teken en schilder al sinds ik de Nachtwacht in het Rijksmuseum zag als klein jongetje. Dat schilderij maakte zo’n verpletterende indruk dat ik het thuis op de muur van mijn slaapkamer heb nagemaakt. Althans mijn versie als zevenjarige. Sindsdien tekende ik alles wat indruk maakte. Van basketballer Michael Jordan tot meisjes uit de O’Neill schoolagenda. ONLINE casperfaasen.com TYPE HUIS ‘Een jaren dertig drie onder één kap woning in een rustig straatje in Leiden. De makelaar verkocht het ons vijf jaar geleden met de mededeling dat er veel originele details waren. En hij had gelijk. Het glas en lood zat er nog in en dat was mooi, maar verder doelde hij vooral op de loden leidingen en de verrotte balken.’ WOONT MET ’Vriendin Kristien en onze dochters Amelie (9) en Lou (2).’ FAVORIETE PLEK ‘In het bad op onze slaapkamer.’
Bron: vtwonen 02-2019 | Fotografie Ernie Enkelaar
