De woonzonden van Eva Schreuder

1. Hebzucht

‘Bij hebzucht denk ik aan verzamelen en daar hou ik heel erg van. Op dit moment heb ik een zwak voor plaids, doeken en keramiek. Maar dat kan over een paar maanden weer anders zijn. De hebzucht die blijvend is, betreft spullen met een verhaal. Zogenaamde ‘herinnerdingen’. Frivoliteiten die verbonden zijn aan een bijzonder moment of een speciaal iemand. Zoals de luciferdoosjes waar ik in China tegenaan liep. Of de opgezette vlinder die ik in Parijs vond. Of een mooie kaart die ik kreeg van een dierbare. En mijn verzameling koffertjes die begon met een koffer van mijn moeder, maar inmiddels is uitgegroeid tot een prachtig stilleven. Het neongele plankje in de woonkamer boven de tafel is mij ook dierbaar. Dit was echt een verovering. Ik vond hem op een beurs en de eigenaar wilde de plank ruilen voor een sieraad. Wat er op het plankje staat, wisselt. Van theelichtjes tot botanische printen en van Chinese luciferdoosjes tot verkeersborden die we hebben meegenomen uit Australië en Japan. En dan is er nog de eettafel die never nooit het huis uit gaat. Hij is van mijn moeder geweest. Ze haalde hem uit een school – de krassen van de kinderen staan er nog in – en hij is al twintig jaar in de familie. Alleen al van dit verhaal word ik gelukkig. Plus dat ze ook nog eens heel mooi is. Mezelf omringen met ‘herinnerdingen’ geeft mij een veilig en behaaglijk gevoel.’

2.  Jaloezie

‘Jaloers ben ik op mensen bij wie het wél lukt om het thuis georganiseerd te houden, terwijl ze ook een baan en jonge kinderen hebben. En dat ze dan zelfs nog tijd over hebben om iets voor zichzelf te doen. In dezelfde sfeer ligt mijn jaloezie voor mensen die minder spullen hebben dan wij. Nu heb ik die hoeveelheid spullen vooral aan mezelf te danken, maar ik vind het fascinerend om ergens te komen en te zien dat er nergens een adapter, speelgoed, andere plastic ellende of een vergeten drinkbeker rondslingert. Maar waarschijnlijk ben ik niet uniek in mijn ongeorganiseerdheid. Jaloezie voor mensen met een zwembad, een grotere tuin of een kast van een huis, is mij vreemd. Ik hoef geen maatje meer. Wij passen met zijn viertjes precies in ons huis en dat vind ik een overzichtelijke, relaxte gedachte. Meer vierkante meters zou alleen maar betekenen meer vierkante meters schoonmaken. Dus voor nu heb ik geen aanvullende woonwensen. Maar kom als de kinderen het huis uit zijn nog eens bij me terug. De kans is groot dat er dan wél weer wat te wensen valt.’

3.  Lust

‘Bij lust denk ik niet aan de master bedroom, maar aan eten. Grégoire en ik zijn Bourgondiërs en houden van eten en koken. Samen met eten bezig zijn, dat is voor mij het ideale voorspel. Eerst bedenken wat we gaan eten, dan de groenten oogsten uit onze moestuin – we hebben in een dorp verderop een stukje grond – waar we dan vervolgens een gerecht van maken. Daar word ik verliefd van. Een lust voor het oog zijn onze kunstwerken. Zoals de door mijn moeder gemaakte pentekening van een eitje dat zichzelf aankleedt. Of de twee bloemstillevens. Een van Nienke Sybrandy en een van Casper Faassen. En het kunstwerk van Hans van der Weijden dat we ons zelf cadeau hebben gedaan na de geboorte van onze tweede dochter. Een lust voor het oog is ook de wand bij de trap omdat daar foto’s hangen van onze dierbaren plus een klein zelfportret van mijn moeder. Dit portret, waar ik een vaasje bij heb gehangen, is mij heel dierbaar. Mijn moeder is overleden en het schilderijtje biedt troost. Als ik de trap op en af ga, groet ik haar altijd even.’

Nieuwsgierig naar de andere woonzonden van Eva Schreuder? In vtwonen 03-2018 vind je er nog vier!

Meer over Eva

BEROEP: ‘Als sieradenontwerper en -maker heb ik de leukste baan van de wereld. Ik ontwikkel collecties voor mijn eigen label, maar ik maak ook dingen in opdracht – vaak voor een speciale gelegenheid. Ik ben geen accessoiresmerk. Je koopt geen ketting van mij omdat ie bij een jurk past, maar omdat ie bij je persoonlijkheid past.’ ONLINE evaschreuder.nl TYPE HUIS: ‘Een arbeiderswoning uit begin 1900 in Leiden. We wonen hier nu drie jaar en in de loop der tijd hebben we het nodige verbouwd, waardoor we nu 100 m2 leefruimte hebben.’ WOONT: ‘Met mijn man Grégoire en onze twee dochters Emme (6) en Bess (3). Huisdieren hebben we niet. Althans als je de muizen niet meetelt, dat is onvermijdelijk in een oud huis.’ FAVORIETE PLEK: ‘De keuken. Oorspronkelijk was de keuken piepklein. Sinds we hem hebben verbouwd, is het een heerlijke open ruimte geworden. Of ik nu aan de tafel zit of achter het fornuis sta, dat maakt me niet uit. Ik ben hier graag.’

Bron: vtwonen 03-2018 | Fotografie Ernie Enkelaar