De spijkers moeten lang genoeg zijn om (van onderaf) door het plankje te slaan en de paal hoog genoeg om geen last van de rug te krijgen bij het bekijken van de bezoekers van het vlinderrestaurant.
Op de punten van de spijkers wordt fruit geprikt. Het heeft dan nog geen zin om op wacht te gaan staan, want de gasten van het restaurant blieven het fruit het liefst rot en zélfs in verregaande staat van ontbinding kunnen ze het nog waarderen. Niets fruitigs met een plekje weggooien dus. En als het dan precies goed rot is, is het genieten geblazen, voor de insecten en voor ons!
Op de foto snoept een bont zandoogje van een appel. Ook dagpauwogen en atalanta's zijn gek op fruit. Andere vlinders houden weer meer van nectar. Daarom staat mijn fruitplank naast de vlinderstruik (Buddleja) en de hemelsleutel (Sedum). Altijd prijs.
