Egelnest in de tuin
Ik had gelijk door dat een egel deze plek had uitgekozen om te overwinteren. Met een ijzeren prikpaaltje heb ik de plek gemarkeerd. Omdat het wilde perk lekker rommelig is, was een egelnest op zich geen verrassing, maar er zijn veel betere slaapplaatsen te bedenken.
Afgelopen weken moest ik in dat tuindeel de voorbereidingen gaan treffen voor een nieuw bloeiseizoen. Ik heb de zaailingen hier en daar uitgedund en ook wat nieuwe papaversoorten gezaaid, voor nog meer kleurspektakel. En zo stond ik weer bij de hoop met het paaltje. De hele winter heb ik de plek gemeden. De hoop was een heel stuk platter dan eerst. Egels komen tussen eind maart en eind april uit hun winternest. Zou ie er nog zijn, zou ie nog leven?
Het egelnest was opgebouwd uit het stevige blad van de Amerikaanse eik, dakpansgewijs. Dat heeft de egel voor elkaar gekregen door in een (zelfgemaakte) bladerhoop te gaan draaien. Dat werkt goed, want ondanks de regen was het nest kurkdroog. Heel zachtjes heb ik laagje voor laagje opengeklapt en zo dat het ook weer dicht kon. Wat een prachtige bescherming tegen de winter! Tot ik stekels zag en een lichte beweging. Genoeg gezien, nest gauw weer zorgvuldig dicht. Hij heeft er misschien niets van gemerkt, maar ik maak hier natuurlijk geen gewoonte van, met rust laten is het allerbeste. De hoop blijft voorlopig liggen, ik zie wel wat ik daar later nog zaai. Al wordt het tijd dat ie wakker wordt, want ik heb de eerste slakken al gezien.
Lees meer over egels in de tuin.
Bron: Cora Westerink
