Waarom tuinieren best anders kan (en misschien zelfs moet): Tuinpublicist Romke van de Kaa is zoals hij schrijft: relaxt. Hij tuiniert al jaren op zijn eigen manier. Simpelweg omdat dit volgens hem de meest logische manier is. Geen speld tussen te krijgen. Héél overtuigend. Maar ook leerzaam en léuk.
Ik interviewde hem in januari voor een Margriet More. Over zijn nieuwe boek 'Verwilderen – Laat de plant het werk doen' (Uitgeverij Contact, € 24,95). Noodgedwongen – ik heb gewoon niet genoeg tijd – heb ik zelf ontdekt hoe leuk het is om de tuin wat meer te laten gaan. Je hoeft veel minder in de tuin te doen dan ik dacht. Zijn boodschap sluit daar naadloos op aan.
Verwilderen wil niet zeggen dat je een soort ongeordend zootje om je huis laat ontstaan. Romke zegt het zo: zorg voor een tuinindeling die logisch is (genoeg terras op de meest prettige plek, handig pad naar de schuur, bereikbare waslijn, plek voor afvalbakken, enzovoort) en laat dan de teugels wat vieren. Verwelkom bezoekers, zowel planten als dieren. Roei niet uit: wacht af. En ontdek: er gebeuren geen rampen! Sterker nog: er waaien planten aan die mooi zijn, denk aan judaspenning, smeerwortel, varens, viooltjes of robertskruid. Staat iets in de weg of vind je het niet mooi, dan haal je het weg. Ongedierte is zelden écht irritant (mieren in je suikerpot…). Vraag je dus af of het eigenlijk zo nodig is wat je wilde gaan doen: mierenpoeder strooien of mos tussen de tegels wegkrabben bijvoorbeeld. Dat 'laten' spaart tijd én het eco-systeem. En zorg voor minstens één boom (er is voor iedere tuinafmeting wel een soort te verzinnen) en water (al is het in een teil).
In zijn boek beschrijft Romke op een leesbare en humoristische manier welke planten het waar doen – passende planten kiezen, helpt een hoop namelijk – en hoe je dat vieren van de teugels kunt aanpakken. Ik weet het zeker: als iedereen zo zou tuinieren, zou de wereld er een stuk beter en mooier van worden. En gelukkiger.
