Benieuwd naar de woonzonden van stylist Marianne Luning?

1. IJdelheid

‘Eigenlijk is alles hier goed gelukt. De heerlijke tuin, het betoverende uitzicht en mijn behaaglijke houten huis. Ik ben er trots op dat ik het jaren geleden heb gedurfd om dit project aan te pakken. Ik viel voor de plek, net als de vele geïnteresseerden die mij waren voorgegaan. Maar in tegenstelling tot hen, haakte ik niét af bij het zien van de uitgewoonde caravan die op het landje stond. De caravan was jarenlang bewoond geweest door een junk en dat rook en zag je. Mijn hemel, wat was het daar goor! Hoe lief mijn vrienden me ook vinden, en hoe zeer ze mij dit plekje ook gunden, niemand die zo gek was mij te helpen met de grote schoonmaak. En dus deed ik het zelf. Met grof geschut. Uiteindelijk hebben de caravan en ik het behoorlijk lang samen uitgehouden. Tot het ding echt bijna uit elkaar viel en ik gelukkig genoeg gespaard had om een eigen droomhuisje te bouwen én de steiger, die ook op halfstok hing, aan te pakken. En mijn hemel, wat ben ik hier volmaakt gelukkig. Mijn nest waar iedereen zich welkom voelt. De geborgenheid. Het primitieve. Geen tv en amper internet. Fikkie stoken, buiten koken, borden afspoelen in het meer, de geur van kamperfoelie en de zon zien opkomen vanuit de bedstee. Need I say more?’

2. Luiheid

‘Ik wil heel graag lui zijn, vooral als ik hier ben. Dit huis is er tenslotte om tot rust te komen. Maar ja, dat lukt dus vaker niet dan wel. Er moet namelijk áltijd wel iets gebeuren. In de tuin vooral, waar alles groeit als een gek. Rozen snoeien, bomen toppen, onkruid wieden, gras maaien, wilgen knotten en het riet, dat maar blijft groeien, in goede banen leiden. In die zin is het hier net een werkkamp en leef ik voortdurend in strijd met mezelf. Mag en kan ik lui zijn? Of niet? Vaak komt het erop neer dat ik pas na gedane arbeid mezelf de rust gun. Een heel enkele keer, als er zóveel te doen is en ik in paniek raak omdat ik door de bomen het bos niet meer zie, steek ik mijn middelvinger op en verkies ik het daybed boven de tuinschaar. Binnenshuis gaat lui zijn me overigens een stuk beter af. Verder dan af en toe met de zwabber erdoorheen én natuurlijk de voor- en najaarsschoonmaak, kom ik niet. Zie ik een laagje stof, dan zet ik de deuren tegen elkaar open en waait het stof vanzelf weg.’

3. Lust

Lust? Dan denk ik meteen aan eten, eten en vooral heel lekker eten. Thuis ben ik van het gemak, maar hier pak ik uit en, zeg ik in al mijn bescheidenheid, barbecue ik de sterren van de hemel. Juist omdat er geen andere prikkels van buitenaf zijn, juist omdat het leven hier simpel is en juist omdat een gasfornuis ontbreekt, maak ik van iedere maaltijd een eetfestijn. Gewoon buiten onder mijn afdakje. Of ik nu alleen ben of voor een hoop vrienden kook. Normaal gesproken ben ik niet zo vlezerig, maar hier wel. Stokbrood erbij, een goede salade en klaar is Kees. Ook gaan er veel gegrilde groentes doorheen en neem ik de tijd voor het maken van goede sauzen, marinades en currypasta’s. Een andere lust, of beter gezegd, mijn allergrootste lust én mijn leven, zijn mijn prachtige Himalaya Musk rozen hier in de tuin. Zachtroze van kleur en gekregen van mijn ouders. Het zijn er inmiddels niet normaal veel geworden en ieder jaar komen er meer bij. Mijn missie is ze via het dak naar de andere kant van het huisje te leiden. Omdat ze maar drie weken per jaar in bloei staan, neem ik in die periode standaard een week vrij. Sowieso is de natuur die ik hier om me heen heb, een absolute lust voor het oog. Beter dan welke natuurfilm ook. Of de mussen nu van het dak vallen, of het stormt, sneeuwt of vriest. Alles is voortdurend in beweging. De lepelaars die overvliegen, de futen, zwanen, ganzen. De bomen die van kleur veranderen. De struiken die in de knop staan. Het is me allemaal even lief.’

Nieuwsgierig naar de andere woonzonden van Marianne Luning? In vtwonen 08-2018 vind je er nog vier!

Meer over Marianne

BEROEP Ik werk al jaren – vraag me niet hoe lang – met veel plezier als stylist voor vtwonen. Dat visuele zat er als kind al in. Gefascineerd door lichtinval en alles zien door een bril van sfeer.’ TYPE HUIS ‘Mijn vakantiehuisje onder de rook van Amsterdam is een houten bungalow, of beter gezegd bungalowtje. Als je de veranda meetelt, kom ik tot 35 vierkante meter, zonder is het 25 vierkante meter. Klein, maar fijn en alles zit erin. Een bedstee, living, keuken, kastruimte en toilet. De douche is in wording. Vooralsnog neem ik, als het seizoen het toelaat, ’s morgens een duik in het meer.’ IS DAAR ‘Meestal alleen, soms met vrienden, maar altijd met mijn hond Yogi.’ FAVORIETE PLEK ‘De punt van mijn steiger. De plek waar ik de zon zie opkomen en ondergaan, waar niets hoeft en mijn hoofd vol is van leegte.’ FAVORIETE PLEK HOND YOGI ‘Diezelfde punt, waar hij, weer of geen weer, met zijn neus in de wind het perceel overziet.’

Bron: vtwonen 08-2018 | Fotografie Stan Koolen