Oude woonboerderij in Friesland

Het zeg-ja-tegen-nieuwe-avonturen-huis

Een passie voor wonen: het zit in je genen of niet. Bij Jacoba is er geen twijfel mogelijk. Het begon met haar vader, die voor Jacoba en haar drie zussen een eigen timmerhok had. Daar bracht ze als klein meisje uren en uren door, met boren, zagen en klussen. Jaren later woonde ze in een rijhuis en werkte ze als leerkracht, tot het woonvirus heftig de kop opstak. Jacoba: "Vroeger zat er een apotheek in dit pand. Er was geen badkamer, geen slaapkamers waren en overal waren systeemplafonds. Iedereen verklaarde ons gek toen we vertelden dat we het wilden kopen. Maar wij zagen het meteen zitten. Soms komt iets op je pad en móet je het avontuur aangaan. Nog steeds als ik de gebinten zie, ben ik trots op al het werk dat ik erin gestoken heb. Want wat was het kaal maken een monnikenwerk! Mijn man, vader, schoonvader en een bevriende timmerman hebben het hele huis in twee maanden eigenhandig verbouwd. En voor ik het wist, opende ik hier óók nog mijn eigen woonwinkel. Een lang gekoesterde droom. Toen moest ik mezelf echt even in mijn arm knijpen."

Timmermeisjes

"In Woonkracht8 verkoop ik stoere, landelijke meubels en verrassende woonaccessoires. Dat is ook mijn stijl in huis. De basis is puur, met accenten in kleur. En ik ga altijd voor unieke items die een ander niet heeft. Spullen waar een verhaal achter zit. Een industrieel lampje van een scheepswerf, een zoldervondst waar ik zelf een lamp van maak, een oude toonbank, een kruk gemaakt van boomstammetjes die langs de weg lagen, … Die voorkeur voor landelijk en stoer komt van vroeger denk ik. We groeiden op in het groen, bouwden boomhutten en slingerden aan een dik touw over de sloot. Mijn vader had een timmerhok voor ons, waar we al onze creativiteit kwijt konden in nieuwe projectjes. Schijnt de zon, dan zet ik 's ochtends meteen de tuindeuren open. Op Marktplaats vonden we een oude tuinschuur en daar hebben we zelf met sloophout een stuk aan vast getimmerd. Dat is echt mijn plekje, waar ik geniet van een lekkere cappuccino. De jongens hangen dan vaak met een strip in een hangmat. En Josia bouwt verder aan zijn spijkerdorp van pallets. Na de eerste en tweede etage moet er nu nog een terras bovenop zijn fort. Het blijft niet bij bouwen alleen, hij heeft er zelfs vloerbedekking in gelegd! Ik vind het heerlijk om te zien dat hij diezelfde passie voor wonen heeft als ik. Alle puzzelstukjes zijn hier op hun plaats gevallen."

Bron: vtwonen maart 2015 | Fotografie Henny van Belkom