Escape naar la vida buena: binnenkijken in een vakantiewoning die een permanent thuis werd

“De hele inrichting is georiënteerd op het prachtige uitzicht over de vallei en de bergen”

'Bienvenido!', heten Isabelle en Marco ons welkom in hun meer dan 100 jaar oude finca. De voormalige boerderij ligt boven op de berg in het charmante dorpje Llíber, in de provincie Alicante in Spanje. Slenterend door de oude smalle straatjes met de authentieke huizen, de heerlijke geuren van bloemen en Spaanse lekkernijen, proef je er la vida buena. Het leven is er nog calma, rustig. Dé reden dat het Zeeuwse koppel in 2017 besloot om hier een vakantiewoning te kopen. Isabelle: 'We waren allebei zo druk met onze eigen bedrijven dat we elkaar nauwelijks zagen. Daarom besloten we een vakantiewoning te kopen in Spanje, als een escape, een plek waar we altijd naartoe konden om samen te zijn.' Marco: 'Verrassend genoeg werkte het! Sterker nog: het werkte zo goed dat we al snel tot de conclusie kwamen dat het leven hier ons veel beter beviel.' En dus verruilden ze in 2020 de Zeeuwse kust definitief voor de Spaanse Costa Blanca.

Natafelen

Aan de zwaar verwaarloosde finca hadden Marco en Isabelle tijdens hun vakanties al het nodige gedaan. Isabelle: 'Het was vreselijk: donker, vies en hokkerig.' Allereerst zorgden ze er daarom voor dat het huis weer schoon en leefbaar werd. Na de keuze om er te gaan wonen, volgde een grote verbouwing. Marco: 'We hebben een andere indeling gemaakt. De hele inrichting is nu georiënteerd op het prachtige uitzicht over de vallei en de bergen.' Ze vervingen de kleine ramen door grote en plaatsten vanuit drie ruimtes openslaande deuren die naar het terras leiden. Ook de keuken verplaatsten ze naar de kant van het terras, waar ook nog een buitenkeuken is. En zowel binnen als buiten staan lange eettafels voor gezellige etentjes met vrienden en familie. Marco: 'Ik kom uit de horeca en ben bourgondisch opgevoed. Koken en eten zijn heel belangrijk voor mij. De Spaanse traditie van sobremesa - het natafelen, wat de hele middag kan duren - vind ik dan ook fantastisch.'

Poco de todo

Zondag is paelladag. Die Spaanse traditie hebben Marco en Isabelle inmiddels volledig omarmd. Isabelle serveert de traditionele Spaanse dis op aardewerken borden die ze zelf heeft gemaakt tijdens haar wekelijkse keramieklessen. Ze passen goed in de stijl van de finca die Isabelle omschrijft als poco de todo, een beetje van alles. Marco: 'We hebben altijd gezegd dat we geen vtwonen-huis hebben, maar dat kunnen we nu niet meer zeggen, haha!' Isabelle: 'We bedoelen daarmee dat het geen huis uit een boekje is; we combineren oude elementen van de finca met erfstukken en moderne meubels en accessoires.' Om rust te creëren kozen ze zowel binnen als buiten voor een basis van onbewerkt hout, wit en terracotta.

Samen eten

Want die rust, daar was het hen om te doen. En dat kunnen de Spanjaarden als geen ander. Marco: 'De tijd van mañana, mañana is ook hier wel voorbij, maar ze leven nog steeds minder met de klok dan Nederlanders. De huisarts maakt alle tijd voor je en er is altijd ruimte voor een spontane kop koffie als je elkaar tegenkomt op straat. Voor ons is de grootste winst dat we tegenwoordig samen eten. Aan tafel. Want een broodje achter je laptop, dat vinden ze hier echt gestoord.'

“Voor ons is de grootste winst dat we tegenwoordig samen eten. Aan tafel.”

Bergzicht

De bedden in de slaapkamer en logeerkamer, de bank en de eettafel: alles aan de zuidkant van de finca is gericht op buiten, op het prachtige uitzicht over de vallei en de bergen. In het dak plaatsten Isabelle en Marco zogenaamde solartubes van Velux, lichttunnels met spiegels erin, die zorgen voor extra daglicht. Dat is in de oude finca met z'n lage plafonds geen overbodige luxe.

“De Spaanse traditie van sobremesa - het natafelen, wat de hele middag kan duren - vind ik fantastisch”

Basic keuken

Omdat ze buiten ook nog een keuken hebben, kozen Marco en Isabelle binnen voor een compacte, eikenhouten keuken zonder bovenkasten. Een esthetische keuze die maakte dat heel wat apparaten uit hun vorige huis geen plek kregen en dat ze weinig op voorraad hebben. Door misberekeningen van de aannemer ontstond een gat, wat het stel handig oploste met een composieten achterwand met marmerpatroon.

Lichtspel

Het huis met het licht. Zo wordtde finca van Marco en Isabelle door hun Spaanse dorpsgenoten genoemd. Voor Spaanse begrippen brandt er veel licht op het erf, veelal in de vorm van 'tejas', dakpanlampen voor aan de muur. Het terracotta zorgt voor een fijne warme sfeer. In de woonkamer, waar ook tejas hangen, vonden ze de terracottakleur te druk. Daar verfden ze de wandlampen wit.

Uit de wind

Marco en Isabelle besloten de naya, een soort bijkeuken, in ere te herstellen. Isabelle: 'Hij was aan de voorkant helemaal dichtgemaakt, terwijl een naya van oorsprong open is. Het was de plek waar de werknemers op het land hun lunch aten.' Aan de zijkant - de windkant - plaatsten ze glas, zodat het er het hele jaar goed toeven is.

Oud hout

Marco en Isabelle lieten veel historische elementen van de finca intact: de houten balken aan het plafond waar ze de donkere verf afschuurden, de handgebakken vloertegels van begin 20^e eeuwen de oude houten deuren. Hout dat ze door de nieuwe indeling verwijderden, gebruikten zeelders opnieuw, zoals een badkamerdeur die een kastdeur werd. De houtkachel is het enige verwarmingselement in huis. Marco: 'Meer is ook niet nodig - we stoken alleen in de winter, maximaal twee uur per dag.'

“De finca was een escape, een plek waar we altijd even naartoe konden om samen te zijn”

Spelen met niveaus

Hoogteverschillen zijn in de hele finca terug te vinden. Marco: 'Gelijktrekken was geen optie want dan werd het plafond te laag, dus we hebben ermee geprobeerd te werken.' Zoals hier de slaapkamer van Marco en Isabelle die oorspronkelijk grensde aan een tweede kamertje. Isabelle: 'Wij kozen ervoor om van die kamer een ensuite badkamer te maken.' Mooi afgewerkt in tadelakt.

Pool life

'Het zwembad is relatief klein, maar groot genoeg om in de zomer lekker af te koelen. En als het niet te warm is lezen we graag een boekje op het tweepersoonsligbed. De schuur hebben we helemaal opgeknapt in dezelfde materialen en kleuren als de finca. In het voorjaar zitten we graag in het zithoekje tegen de muur van de schuur, een heerlijk beschutte plek in de zon.'

Bron: vtwonen zomerboek 2025 | styling Inge van Lieshout | fotografie Louis Lemaire | tekst Merel van der Lande