Binnenkijken in een gezinswoning vol licht in Harderwijk

Monsterverbouwing van gezinswoning in Harderwijk

Wit en superstrak zonder ook maar een vleugje kleur: zo zag het huis van Karin en Heiko, een boerderij uit 1960, er twaalf jaar geleden uit toen ze klaar waren met de monsterverbouwing. Karin: ‘Ik hield in die tijd absoluut niet van kleur. Zelfs gekleurde bloemen kwamen het huis niet in, ik kocht altijd alleen maar witte lelies.’ Nu, twee kinderen en een tweede aanbouw later, speelt kleur een steeds grotere rol in huis. ‘Nu vind ik het zonde om alles wit te laten. Een tint op de wand – hoe licht ook – brengt meteen zo veel warmte.’

Uitbouw

Wellicht werd die hang naar wit destijds ingegeven door de staat waarin het huis verkeerde toen ze het voor het eerst bezichtigden. Want hoewel de vorige bewoners alles degelijk hadden verbouwd, was er weinig naar de smaak van Karin en Heiko. ‘Het was er klein en donker met knalgele plavuizen, roodgeverfde balken en zo’n zondagse opkamer; ik kon er niet doorheen kijken. Heiko gelukkig wel. ‘Hier kunnen we wel wat van maken’, zei hij.’ En dat deden ze.

Terwijl ze hun intrek namen in het gastenverblijf, ging de indeling van het huis volledig op de schop én werd er een uitbouw van zo’n 40 m² gerealiseerd, een hoge, lichte ruimte die dienstdoet als woonkeuken en waarin houten gebinten de aandacht trekken. ‘In de oude woonkamer zit ook zo’n gebint. Dat vond ik zo leuk dat ik het wilde laten terugkomen in het nieuwe deel.’ In de woonkeuken zijn de wanden nog wél wit. ‘Met al die gebinten oogt het al best druk. En als ik hier alles een kleur zou geven, verlies je optisch hoogte, terwijl ik die juist wil benadrukken.’ Ook de houten, halfronde schuifdeuren springen in het oog. Karin: ‘Ik wilde in eerste instantie een zwarte, stalen pui, maar ben toch geswitcht naar naturel hout. Het moest iets zijn wat écht anders was.’

Zo veel mogelijk ramen

Buiten de gebinten zijn er weinig overeenkomsten tussen het oude huis en de aangebouwde ruimtes. Het oorspronkelijke pand heeft een rieten kap, een gepotdekselde zwarte gevel en kleine ramen. Karin: ‘Binnen is het er daardoor best donker. Voor de uitbouw wilden we daarom iets totaal anders.’ En dus heeft het nieuwe deel een zinken dak, een gevelbekleding van verticale houten latten en vooral: veel daglicht. ‘Dat was echt een aandachtspunt: zo veel mogelijk ramen. Ik vind niets fijner dan licht in huis.’

Nóg een uitbouw

De keuken was na die eerste verbouwing weliswaar een oase van licht, maar in de woonkamer was het nog donker. ‘We moesten altijd de verlichting aandoen overdag. Vreselijk vond ik dat. Inmiddels is die ruimte onze slaapkamer en daar is dat donkere juist fijn.’ Want voor de nieuwe woonkamer werd twee jaar geleden uitbouw nummer twee toegevoegd. En ook daarin is de liefde voor licht goed te zien. Door een gigantische glazen pui stroomt het daglicht het huis binnen. En dat is maar goed ook, want anders had Karins palmboom – een echte – het waarschijnlijk niet gered. ‘Ik ben zo blij met die boom. We gaan graag op zonvakantie, dus hij geeft me echt een vakantiegevoel.’

Kast vol herinneringen

Vakanties zijn sowieso een thema in huis. Van elke reis die ze maken, nemen Karin, Heiko en de kinderen iets mee naar huis. Al die ‘schatten’ bewaren ze in de herinneringenkast, zoals de jongens ’m noemen, die op Tylers kamer staat. Maar er hangt ook een pareltje van Nederlandse bodem in huis: het schilderijtje bij de eettafel van de Harderwijkse Vischpoort. Karin: ‘Riley spotte het toen we eens over een antiekmarkt in Haarlem liepen. Wat het extra bijzonder maakt: mijn vader was de laatste bewoner van de Vischpoort. Ik kom uit een echte vissersfamilie.’

Geen concessies

In tegenstelling tot de zee aan ruimte beneden is de bovenverdieping juist knus en klein. Twee slaapkamers zijn er, voor zoons Tyler en Riley. Al wordt een van de kamers niet echt gebruikt. ‘De jongens slapen altijd samen in het tweepersoonsbed van Tyler, dat vinden ze gezellig. Maar ik vermoed dat dat wel klaar is als Tyler volgend jaar naar de middelbare school gaat. Dan moet Riley z’n bedstee weer in.’

Hoewel de jongens ook graag in de oude opkamer chillen en gamen, is de nieuwe woonkamer veruit de favoriete plek van het gezin. Bij de bouw ervan werden dan ook geen concessies gedaan. ‘We hadden al vloerverwarming laten aanleggen toen we besloten dat we toch ook nog een houtkachel wilden. Met wat gepuzzel is dat gelukkig gelukt.’ Nog zo’n puzzelwerk: de wandkast-met-bureau. ‘Ik wilde dat wandmeubel heel graag op die plek, maar eigenlijk paste het net niet. En dus werd er een muurtje verplaatst. Je zou kunnen zeggen dat het huis op maat gemaakt is voor de kast.’

Verbouwstop

Hoewel Karin voorlopig een verbod heeft op ‘verbouwen en projectjes’, staat haar hoofd zeker niet stil. ‘Als kind was ik al elke week mijn slaapkamer aan het veranderen. Met de grote meubels in huis kan ik niet echt schuiven helaas, maar ik ben altijd bezig met het creëren van nieuwe hoekjes. En ik ben slecht in dingen weggooien, dus er komen steeds meer spullen bij. Tot ergernis van Heiko, die juist van een superstrak interieur houdt. Als ik iets aan de inrichting heb veranderd, zorg ik daarom altijd dat het huis opgeruimd is als hij thuiskomt, dan valt het hem niet zo snel op, haha. En laatst dacht ik toen ik kwam aanfietsen: dakkapellen bij de slaapkamers van de jongens zouden toch ook nog wel mooi zijn... Maar ik vrees dat ik daar een paar jaar op moet wachten.’

4x zo gefixt

1. Goede oplossing voor de wildgroei aan kindertekeningen en knutselwerkjes: pik de mooiste ertussenuit en lijst ze in. Klaar is je persoonlijke art wall. Voor een speels effect kies je verschillende lijsten maar wel in dezelfde tint.
2. Gebrek aan kastruimte? Hang je mooiste kleding aan een vrijstaand kledingrek. Zeker als dat rek er zelf ook nog een beetje knap uitziet, heb je meteen een eyecatcher te pakken.
3. Geef kamerplanten letterlijk een podium door ze op krukjes of bijzettafels te plaatsen. In groepjes bij elkaar of juist los als groen accent in een ruimte. Varieer daarbij in bladvorm en hoogte.
4. Zie je zo’n XXL palmboom ook wel zitten én heb je er de ruimte voor? Investeer dan in speciale palmgrond en zorg dat de palm op een beschutte, maar zonnige plek staat. Een palm heeft licht nodig voor het aanmaken van nieuwe bladeren. Geen groene vingers? Ga voor een kunstpalm.