Kijk binnen in een minimalistische woning: "Ik ben blij dat de basis goed is"

“Vroeger was dit een drogisterij, de kasten zijn nog uit die tijd”

Een unieke kans

Een achtertuin van honderd meter diep met uitzicht over de weilanden. Marin en Erik wisten meteen: zo'n kans kunnen we niet laten liggen. Marin: 'Eigenlijk gingen we voor de grap bezichtigen. Er was een open huizen dag. We woonden zo'n vijfhonderd meter verderop in een huurhuis en waren wel op zoek naar een koopwoning, maar hadden nooit bedacht dat dit het zou worden. Toen we gingen kijken, was de tuin één grote bushbush, maar zó ontzettend diep… Erik is de ruimte wel gewend, dus het trok hem enorm aan – hij was toen al verkocht. Hij kon er ook wat beter doorheen kijken dan ik. Ik ben een gemiddelde achtertuin gewend en zo'n stuk grond leek me vooral veel werk. Al zag ik natuurlijk ook wel dat dit een unieke kans was.'

Alles eruit

Ook binnen moest er behoorlijk wat verbeeldingskracht aan te pas komen. Vooral op de negentien meter diepe benedenverdieping, die van voren naar achteren was opgedeeld in vier ruimtes: woonkamer, slaapkamer, badkamer en keuken. Hier waren de rollen omgedraaid en was het Marin die meteen een visie had. 'Het was donker en hokkerig, maar ik zag al helemaal voor me hoe mooi het kon worden als we alles zouden openbreken.' En dus maakten Marin en Erik zelf een verbouwplan en -ontwerp en voerden dat onder leiding van Marins vader – die in de bouw werkt – uit.

“Alle muren zijn licht, anders zou het met zo’n zwarte keuken te donker worden”

LEES OOK
De mooiste binnenkijkers van 2024 in een basic of Scandinavische woonstijl

Grote verbouwing

Tijdens de verbouwing stuitten ze al snel op een paar onaangename verrassingen. 'Boven de systeemplafonds ontdekten we prachtige oude balken, helaas helemaal verrot.' Ook van de dakisolatie was weinig meer over; weggevreten door een hongerige steenmarter. 'Qua energiezuinigheid was het op z'n zachtst gezegd niet top en dus isoleerden we het hele huis opnieuw. We kozen voor HR++-glas en lieten zonnepanelen plaatsen. Vloerverwarming was er gelukkig al.' Uiteindelijk sloopten ze bijna alles eruit en kostte de herbouw ruim acht maanden. 'Erik, mijn vader en ik waren elk vrij uurtje in het huis te vinden. Erik was nog geen echte klusser, maar samen met mijn vader deed hij het zware werk. Ik assisteerde daarbij en nam het schilderwerk op me en voor de elektra kregen we hulp van een oom. Ook andere familieleden en vrienden kwamen regelmatig helpen. Dat maakte het echt een leuke tijd.'

Pareltje

Toen ze de sleutel kregen, was het huis op de kop af honderd jaar oud. Een pand met historie dus, die gelukkig niet helemaal verloren was gegaan tijdens eerdere verbouwingen. 'Vroeger was het een drogisterij. De kastenwand in de eetkamer is daar nog een overblijfsel van. Ooit zat 'ie in de winkel voor in het huis, maar de vorige bewoners gebruikten 'm als scheidingswand tussen de slaap- en badkamer. Heel voorzichtig hebben we 'm verplaatst naar de linkerwand. Hij is wel écht oud – de barsten zitten erin – maar met wat versteviging is het gelukt. Het is nu het pareltje van het huis. En handig: we hebben zo veel opbergruimte dat we verder geen kasten nodig hebben.'

“Het was donker en hokkerig, maar ik zag hoe mooi het kon worden”

Op zoek naar licht

Door het wegbreken van de tussenwanden stroomde het licht de minimalistische woning binnen, maar toch zagen Marin en Erik mogelijkheden voor nog meer daglicht in huis. 'Op de overloop – boven de plek waar de slaapkamer was – zat een soort lichtkoker. Het zag er gek uit, maar het bracht ons wel op het idee voor een lichtstraat met beloopbaar glas. Omdat daarboven dakramen zitten, valt het daglicht nu de hele dag de eetkamer binnen.'

Zwart als uitgangspunt

Voor het kleurpalet was de zwarte keuken het uitgangspunt. 'Die wilden we graag, maar voordat die geplaatst werd, moesten we de wanden al verven. Omdat het lastig was om in te schatten hoe donker het zou uitvallen, besloten we de rest zo licht mogelijk te houden. Zo heb je wel de contrasten, maar is het niet druk of vol. Ik houd van licht en minimalistisch.' Soms sluipt er toch wat kleur het interieur in. 'Ik ben voor accessoires in oranjetinten gegaan, maar merk dat ik daar al een beetje op uitgekeken raak. Daarom ben ik zo blij dat de basis goed is. Wie weet vervang ik over een tijdje het oranje door een andere tint.'

Speelse tredes

Een paar extra stoelen, barkrukken en lampen: veel meer hoefden Marin en Erik niet te kopen; de rest van hun meubels verhuisde mee uit de vorige woning. 'Vooral die Eames-stoelen móésten mee, die vind ik zo mooi. Ik houd ervan, dat moderne in zo'n oud huis.' Toch benadrukt ze ook graag het oude, bijvoorbeeld met de foto boven de bank. 'Een bekende postte deze foto van onze straat op Facebook. Ik heb gevraagd of ik het origineel mocht inscannen en liet de foto vervolgens afdrukken op gekreukeld canvas.'

De hoogteverschillen op de benedenverdieping waren er al, daar konden Marin en Erik niet omheen, maar door al die tussenwanden was dat toen eerder onpraktisch dan een aanwinst. 'Met treden over de hele breedte geeft het nu juist een speels effect en zorgt het voor gezelligheid. De woonkamer voelt als een soort zitkuil.' Marin is nog elke dag blij met het eindresultaat van de verbouwing en raakte zelfs zo geïnspireerd dat ze besloot van haar hobby haar werk te maken en als interieurontwerper anderen te helpen. 'Omdat we zo veel zelf hebben gedaan, heb je in elke ruimte wel een herinnering aan de verbouwing. Als ik door het huis loop, denk ik: zo leuk dat we dit samen voor elkaar hebben gekregen.'

LEES OOK
Binnenkijken in een voormalige zeepfabriek met clean zwart-wit-grijs interieur

Shop de stijl

Raw materials hanglamp Maze druppel - naturel - 45x45x65 cmBij vtwonen shop

€ 239,00

Bekijk

Bron: vtwonen 12-2022 | productie InsideHomePage | styling Studio Marit Saladini | fotografie Louis Lemaire | tekst Saskia Borst