Binnenkijken in een 17e-eeuwse boerderij in Vinkel
Toeters en bellen, Eva heeft er niks mee. Ze staat liever stil bij de kleine dingen en vindt niets zo mooi als de schoonheid van de natuur. Daarom kleuren aardetinten haar 17e-eeuwse boerderij en voldoet die ene boom als kerstversiering.
bewoner(s): Eva (41, fotograaf, auteur Slow Living), Jean (45, schoolleider speciaal onderwijs, organisator spelbord-evenementen), Lilou (8), Otis (5), katten Roos en Anijs, varkens Billie en Frida, hamster Pluizebol. @tumbleweedandfireflies, tumbleweedandfireflies.com, @hetwolvenwoud, cultofthenew.nl
waar: Vinkel, sinds 2015
soort huis: 17de-eeuwse boerderij
woonoppervlakte: 160 m²
Eigen manier van kerst vieren
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: Eva is niet zo van de kerst. De jurk moet perfect, het eten bijzonder, en auw, die glimmend rode kerstballen en jinglebells kerstmuziek! ‘Al dat moeten. Wij hebben onze eigen manier om kerst te vieren. We slepen alle matrassen naar de kamer en gaan lekker films kijken en diepvriespizza eten. Heerlijk, niet koken!’ De andere dag komt er meestal wel familie langs, ieder met één gang van een kerstmenu bij zich. ‘Dan dek ik de tafel wél hoor. Het huis versieren we minimaal – met een grote boom als symbool van nieuw leven – vol lampjes, lichtjes in de donkere tijd. Ieder jaar mogen de kinderen één nieuwe bal uitkiezen, zodat ze langzaamaan een mooie verzameling krijgen. Je eigen tradities maken, daar houden we van.’
Gesplitste boerderij
Het decor voor deze sobere maar ‘héél gezellige’ kerst kan niet sfeervoller: een eeuwenoude boerderij op het Brabantse platteland. ‘Het lag net buiten onze zoekstraal’, vertelt Eva, ‘een vriend wees ons er op. De luiken, de houten balken, de grote leefruimte en de enorme tuin mét varkentjes, die wilde ik altijd al. Het was echt ons droomhuis. Het klikte ook meteen met de eigenaren. Ze nodigden ons uit op het eten en bij het toetje was de koop beklonken.’
De boerderij is gesplitst, Eva en Jean kopen het voormalige deel en de hooizolder die in 2009 door de vorige bewoners zijn getransformeerd tot woonruimte. ‘Ze hebben dat zo ecologisch mogelijk gedaan, zo lieten ze de balken zagen uit verantwoord hout en installeerden ze een WTW-unit. De keuken hadden ze zelf getimmerd van resthout en uitgevoerd met een oud granieten aanrecht, compleet met zwart-wit betegelde gootsteen. Het is poreus, alles trekt erin, maar dat maakt me niks uit, in dit geval gaat mooi boven praktisch. Het huis was goed verbouwd, sfeervol en in een prima staat, wij hebben er alleen onze smaak in gelegd.’ De bijbehorende schuur wordt wel grondig aangepakt, daar realiseert het stel een studio annex logeerverblijf met een keuken en kleine badkamer.
Stukjes stro
Een rode keuken, knalgele badkamer, oranje, paarse en bruine kamers: de boerderij leek wel Villa Kakelbont. ‘We hebben het meteen rustiger gemaakt door de wanden wit te maken. “En dan zien we wel zeiden we”, maar het bevalt nog steeds. Jean en ik zijn verzamelaars; we houden allebei van lees- en kookboeken. Hij is gek op gadgets en bordspellen, ik heb veel oude camera’s en een ‘collectie van vergankelijkheid’ met botjes, schedeltjes, maar ook items als het oude doopjurkje van mijn moeder. Daardoor wordt het al snel druk in huis, die witte basis is dan fijn.’
LEES OOK
Gestucte muur verven? Met deze 4 stappen zorg je voor een strak resultaat
Behang en warme aardetinten vullen het witpalet aan, zo verschenen er flamingo’s in Otis’ kamer en kleibruin in de keuken: een vrij donkere ruimte. ‘Ik kon proberen er meer licht in te brengen, maar koos voor het tegenovergestelde, het is er nu extra knus.’ Het RAL9010 wit werd aangebracht met bouwmarktverf, de kleur met leemverf. ‘Dit heeft een mooie natuurlijke en warme uitstraling, ademt en neemt vocht op. In de studio brachten we leemstuc aan waar we stukjes stro doorheen deden. Als de zon erop schijnt, glinsteren ze op de wand.’
Mooier-maker
Ze is een mooier-maker – vertelt Eva over haar werk als fotograaf – en huldigt het motto: waarom standaard als het ook bijzonder kan? Beide uitspraken zijn ook van toepassing op haar woonsmaak. ‘Zie ik iets leuks, dan denk ik: kan ik het zelf maken? Dat is origineler dan kopen. En het komt maar zelden voor dat áls ik iets koop, ik het niet verander. Dat kan makkelijk met tweedehands spullen, je verft een kastje, maar ook met nieuwe dingen; ik borduur bijvoorbeeld iets op een kussenhoes. Jean en ik houden van een unieke inrichting en daarom van oude spullen met een verhaal, gekocht op Marktplaats of de rommelmarkt of afkomstig uit onze families. Die combineren we met design, zoals onze zetel en een Gispen stoel van Jeans oma. En een vleugje Pippi, zoals de piano die door ons en iedereen die hier langskomt wordt beschilderd met bloemen.’
Manier van leven
Dat Pippi zit ’m ook in hun manier van leven, vindt Eva. ‘De kinderen mogen bovenop de apothekerskast klauteren, op het aanrecht zitten, hutten bouwen in ieder hoekje van het huis.’ Die apothekerskast is trouwens zelfgemaakt, net als het stoere behang van landkaarten op Jeans werkkamer: ‘Dat kun je inmiddels kant-en-klaar kopen, maar wij hebben er de kaarten van onze reizen voor gebruikt, je ziet nog hoe we de routes met pen hebben gemarkeerd. Het was een enorme klus, het papier is dun en scheurt snel. Maar dat verhaal erachter, dat vertelt over een stukje van ons verleden. Van dat soort dingen houd ik.’
Shop de stijl
Bron: vtwonen 13-2022 | Styling Ilona Jongepier | Fotografie Dana van Leeuwen | Tekst Monique van der Pauw